در نتیجه‌ی تمام اتفاقات بالا، سالی پر از عرضه‌ی اولیه‌ی سکه (Initial Coin Offering= ICO) شروع شد. این عبارت در واقع همان سرمایه گذاری جمعی (Crowdfunding) است که در سیستم مالی سنتی وجود دارد. در سرمایه گذاری جمعی عده‌ی زیادی از افراد مقادیر کمی روی یک طرح یا پروژه سرمایه‌گذاری می‌کنند. به این صورت که ابتدا کارآفرین ایده خود را در یک وب‌سایت معرفی می‌کند؛ سپس به وسیله یک پلتفرم افرادی که تمایل به سرمایه‌گذاری روی این ایده دارند، مبالغ دلخواه خود را روی آن سرمایه‌گذاری می‌کند تا سرمایه اولیه برای راه‌اندازی ایده جمع‌آوری شود.
این اتفاق باعث شد تا گروه‌های مختلف اعم از قانون‌گذاران، نوآوران و حتی سودجوها به این بازار وارد شوند. اوج گرفتن فناوری بلاکچین و محصولات وابسته به آن، این تفکر را در عموم ایجاد کرد که تقریبا همه‌چیز را می‌توان به‌صورت غیرمتمرکز ارائه کرد و تنها پیش‌نیاز برای این کار، ساخت و تامین سرمایه‌ی پلتفرم‌های بلاکچین است.
ICO چیست؟ ICO یا عرضه‌ی اولیه‌ی سکه، یکی از سبک‌های جذب سرمایه است که با گسترش ارزهای رمزنگاری شده، محبوبیت زیادی کسب کرده و البته اشکالاتی هم دارد. افزایش ناگهانی و سرسام‌آور ارزش بازار ارزهای رمزنگاری شده که سال گذشته‌ی میلادی رخ داد، فناوری بلاک چین را به مرکز اکوسیستم مالی جهان پرتاب کرد.
فرهنگ اشتراک گذاری را برای همه به ارمغان بیاورد.
مجموع سکه‌های عرضه شده با این روش، سرمایه‌ای حدود ۵.۶ میلیارد دلار را جذب کردند که نسبت به ۲۴۰ میلیون دلار سال قبل، جهشی عظیم بود. در این میان، نبود قانون‌گذاری کافی در کنار تمایل دیوانه‌وار مردم برای حضور در این اکوسیستم، عرضه‌ی بیش از ۹۰۰ سکه‌ی مستقل را در پی داشت که برخی از آنها موفق شده و بسیاری دیگر، تنها با هدف کلاهبرداری ایجاد شدند.برای درک بهتر مفهوم ICO ابتدا عرضه اولیه سهام در بورس که اصطلاحا به آن IPO گفته میشود را بررسی میکنیم.
